Bindmiddel

Vandaag in mijn klasje theologie werd er voor het eerst een wat uitgebreider nog-onder-christenen-levende discussie gevoerd over, ja eigenlijk nogal basale kwesties. Waarom is Jezus' sterven belangrijker dan zijn wederopstaan? En hoe kiest de protestantse community zijn boeken (daargezien de keuze nog vrij arbitrair kan overkomen)? Hierdoor vervloog het restant van mijn gevoel dat ik toch een outsider was: niet bekend met een verder welbekend en gedeeld begrip dat het Christendom is, en waaraan deze participanten en de docent ook deelnamen. Dit is natuurlijk niet het geval, evenmin als dat wiskundestudenten een goed gedeeld begrip hebben van de basisideologie van hun gebied. Het lijkt alleen niet analoog, omdat een religie zo duidelijk zijn ideologie verkondigt, waardoor je geneigd bent aanhangers dit ook toe te schrijven.

De conclusie: hetgeen wat aanhangers van een religie bindt, is in ieder geval niet hun instemming met of begrip van haar ideologie, of uberhaupt een het met elkaar eens zijn. Het is net zo willekeurig en gevarieerd als wat bv die studenten wiskunde bindt.